9 stille en wilde plekken in Europa met een ruimtegevoel

9 stille en wilde plekken in Europa met een ruimtegevoel


Ontdek in 2025 negen afgelegen plekken in Europa die buitenaards aanvoelen. Stilte, natuur en sterren komen samen.

Is het je ooit overkomen dat je, op de tram naar je werk, even je ogen sloot en je voorstelde dat je op Mars was? Of, terwijl je op een strand naar de zonsondergang keek, dacht je "Deze schoonheid is meer dan de wereld" in je binnenste? Als je ervan droomt te ontsnappen aan notificatiegeluiden, schermen en drukte, dan ligt de oplossing misschien niet tussen de sterren, maar in een iets noordelijker of westelijker uitzicht.

Over heel Europa vind je verlaten plekken die lijken te komen uit een ruimtekapsule, gehuld in stilte en met een kleurenpalet zo intens als de extreme natuur zelf. In dit artikel stoppen we je niet in een astronautenpak, maar laten we je plekken zien die je ziel zullen verlichten en je weer met de hemel zullen verbinden. Ik herinner me nog goed dat ik voor het eerst in Landmannalaugar aankwam, mijn rugzak op de grond zette en vijf minuten sprakeloos stond, simpelweg kijkend om me heen. Nu wil ik dat jij datzelfde gevoel ervaart.

9 Verlaten Plekken in Europa Die Je Het Gevoel Geven Dat Je in de Ruimte Bent

1. Het IJslandse Binnenland (Highlands): Buren van het Maanoppervlak

  • Waar?: Als je het binnenland van IJsland opzoekt, met name gebieden zoals Landmannalaugar, Askja en Kerlingarfjöll, zul je zien dat de natuur verandert in een surrealistisch toneel. De autorit vanuit Reykjavik duurt ongeveer 4-6 uur. Let op: de meeste van deze gebieden zijn alleen in de zomer bereikbaar met een 4x4-voertuig. Het is dus geen spontane reis, maar een zorgvuldig geplande ontdekkingstocht.
  • Waarom gaan?: Omdat deze regio een van de meest “buitenaardse” is onder de must-see plekken in IJsland. Zwartgekleurde lavavelden, zwavelige modderpoelen, bijna geheel vegetatieloze vlaktes en bergen in oranje en groene tinten… Vooral de Laugavegur-route, onderdeel van de trekkingpaden in Landmannalaugar, voelt als een expeditie naar Mars voor wandelaars. De landschappen zijn niet alleen indrukwekkend, maar ook intrigerend. Soms ben je alleen, met dat lichte gevoel van eenzaamheid dat je doet denken aan de ruimte.
  • Mijn ervaring: Ik ging voor het eerst naar Landmannalaugar in augustus. Tijdens de rit was er geen boom of vogelgezang te horen. Toen ik uit de auto stapte, kreeg ik meteen het gevoel dat ik op een grond liep die niet van de aarde was. Er waaide een lichte bries, maar geen enkel geluid. Soms is de stilte zo diep dat je alleen je eigen ademhaling wilt horen. Op dat moment voelde ik me niet alleen in de natuur, maar alsof ik op een andere planeet was.
  • Let op: De Highlands-regio wordt direct beïnvloed door klimaatverandering. Het zomerseizoen is ingekort en plotselinge weersveranderingen komen steeds vaker voor. Dus als je je afvraagt hoe je het IJslandse binnenland moet verkennen?, is het antwoord simpel: volg dagelijks de weersvoorspellingen, vertrek niet zonder GPS en neem altijd extra kleding mee. Vergeet WiFi, want zelfs in de ruimte is het signaal zwak.
  • Waarom het ruimtethema?: Vulkanische, droge terreinen, het gevoel van een leegte die overgaat in de lucht, de minimalistische natuur en extreme isolatie.
  • Tip: Neem voldoende broodjes mee, want het dichtstbijzijnde buffet zou wel in een andere melkweg kunnen liggen. Een 4x4-voertuig is essentieel; met een gewone auto is het “Game Over”. En als je niet weet hoe je een band moet verwisselen, leer je dat tijdens deze reis rechtstreeks van de natuur, niet van YouTube!

2. De Schotse Highlands (vooral Rannoch Moor): Een Leegte tussen de Mist

  • Waar?: Rannoch Moor ligt in de buurt van het centrum van Schotland, tussen Fort William en Perth. Om dit gebied, dat vrij dicht bij de Glencoe-vallei ligt, te bereiken, is de meest praktische manier om de trein te nemen vanaf Glasgow voor ongeveer 3 uur. Als je uitstapt bij het station van Rannoch, zul je als eerste de stilte en de mist ervaren. Tegenwoordig blijft de regio extreem ongerept; er zijn geen grote hotels of toeristische drukte.
  • Waarom gaan?: Omdat Rannoch Moor een waar juweel is voor wie op zoek is naar onontdekte natuurroutes in Schotland. Deze plek is niet zomaar een landschap, maar ook een sfeer. Bruine moerassen, veengebieden en een constant veranderend mistklimaat zorgen ervoor dat je je in een andere dimensie waant. Voor fotografen en solo-wandelaars is het als een openluchtstudio. Het antwoord op waar je in Schotland in de mist kunt gaan wandelen is hier te vinden.
  • Mijn ervaring: Ik bezocht Rannoch Moor voor het eerst in september, op een ochtend waarop de mist was neergedaald. Toen ik van de trein stapte, had ik alleen een wandelstok, een waterdichte jas en een volle geheugenkaart bij me. In de eerste 10 minuten voelde het alsof ik in de mist verdwaalde, maar vreemd genoeg had ik geen angst. Integendeel, het leek alsof het hele universum zich achter me als een gordijn sloot. Voor het eerst bracht de eenzaamheid me zoveel rust.
  • Let op: Klimaatverandering heeft ook dit gebied in Schotland getroffen. Zelfs in de zomer komen plotselinge mist en korte regenbuien vaker voor. Dus als je je afvraagt waarop te letten bij het plannen van een mistige natuuruitstap in Schotland, is het antwoord duidelijk: waterdichte kleding is een must, want het mobiele signaal is op veel plekken zwak. Maar het goede nieuws is dat het signaal van de natuur altijd sterk is!
  • Waarom het ruimtethema?: Eindeloze moerassen, spiraalvormige mistmuren, een dramatische en geïsoleerde sfeer die je visueel het gevoel geeft op een andere planeet te zijn.
  • Tip: Neem een doedelzak mee en probeer erop te spelen. Misschien antwoordt het echo vanuit een andere dimensie; of in het slechtste geval kijken de Schotse schapen naar je en zeggen ze: “Hebben wij ook een show?”

3. Svalbard, Noorwegen: Een IJsplaneet

  • Waar?: Svalbard ligt in de Arctische regio van Noorwegen, ongeveer 1.000 km ten noorden van het vasteland van Noorwegen. Er is een klein maar robuust nederzettingscentrum genaamd Longyearbyen. Er vliegen op bepaalde dagen van de week directe vluchten vanuit Oslo. Als je uit het vliegtuig stapt, weet je misschien niet zeker of je in Europa bent of op een NASA-basis. IJsberen zijn reëel, maar op veel plaatsen is WiFi nog een droom.
  • Waarom gaan?: Omdat dit de enige plek in Europa is waar je een poolervaring kunt beleven. Als je wilt wandelen op de gletsjers van Svalbard, het leefgebied van ijsberen observeren, de middernachtzon of de poolnacht ervaren, hoef je nergens anders te zoeken. Hier gaat de zon in de zomer nooit onder, terwijl in de winter de duisternis wekenlang aanhoudt. Het is een cyclus die je echt het gevoel geeft “buiten deze wereld” te zijn.
  • Mijn ervaring: Toen ik voor het eerst voet zette in Longyearbyen, verrasten de poollucht en de snelle batterijontlading van mijn telefoon me – zonder overdrijven. In deze kleine maar ordelijke stad dragen de mensen wapens, omdat de aanwezigheid van ijsberen zeer reëel is. Maar maak je geen zorgen, de mensen zijn zeer behulpzaam en hebben groot respect voor de natuur. In de eerste ijsvallei waar ik kwam, hoorde je alleen het geluid van de wind. Terwijl ik liep, kraakte de dunne ijskorst onder de sneeuw bij elke stap, waardoor ik steeds meer het gevoel kreeg “niet op mijn plaats te zijn”. Misschien is dat precies waarom Svalbard de laatste plaats op de lijst verdient.
  • Let op: Door de opwarming van de aarde smelten de gletsjers op Svalbard snel. Dit heeft geleid tot het sluiten van sommige wandelroutes en de verkorting van de duur van tochten over het ijs. Een belangrijk advies voor wie een natuurrondleiding op Svalbard wil maken, is om met een erkende gids te reizen en op gebieden te letten waar speciale vergunningen nodig zijn. Bovendien hebben toeristen van buiten Noorwegen een Schengenvisum nodig.
  • Waarom het ruimtethema?: Extreme isolatie, poolklimaat, een landschap dat constant bedekt is met sneeuw, het gebrek aan dag- en nachtevenwicht, en het gevoel volledig alleen met de natuur te zijn.
  • Tip: Denk twee keer na voordat je de ijsberen begroet met “Hallo, buurman!”. Ze zijn misschien niet erg gastvrij. Thermokleding, een zonnebril en een extra oplader worden je beste metgezellen. En ja, selfies maken bij -30 graden kan, maar laat je vingers dan niet gevoelloos worden.

4. Lapland (Finland/ Zweden/ Noorwegen): Een Eindeloos Wit Onder het Noorderlicht

  • Waar?: Lapland ligt in de verste noordelijke uithoeken van Europa en strekt zich uit over de grenzen van drie landen — Finland, Zweden en Noorwegen. Het meest toegankelijke gebied is de stad Rovaniemi in Finland, want deze is gemakkelijk bereikbaar met zowel de trein als het vliegtuig. In het winterseizoen zijn er dagelijks verschillende rechtstreekse vluchten op de route Helsinki-Rovaniemi. Dit is de hoofdstad van besneeuwde bossen, bevroren meren en eindeloos wit.
  • Waarom gaan?: Omdat dit een van de plekken in Europa is waar je het noorderlicht het duidelijkst kunt zien. Naarmate de nachten in de winter langer worden, worden in Lapland tochten georganiseerd om het Noorderlicht te bewonderen. Maar wat deze plek echt bijzonder maakt, is niet alleen de hemel. Activiteiten zoals hondensledetochten door besneeuwde bossen, overnachten in iglohotels en wandelen op bevroren meren transporteren je letterlijk naar een andere planeet.
  • Mijn ervaring: Toen ik voor het eerst in Lapland aankwam in december, was het ongeveer 14:00 uur, maar de lucht leek nachtelijk. Ondanks mijn thermokleding voelde ik de kou niet op de punt van mijn neus, terwijl de groen-paars glinsterende lichten in de lucht leken te zeggen “Welkom, interplanetaire reiziger!” Terwijl ik een warme bosbessensap dronk bij het kampvuur, besefte ik dat ik niet alleen naar het noorden luisterde, maar naar de ziel van de wereld. De stilte was zo diep dat je zelfs de verandering van de windrichting kon horen.
  • Let op: In de afgelopen jaren kunnen klimaatveranderingen de zichtbaarheid van het noorderlicht beïnvloeden. Daarom is de beste periode om het noorderlicht in Lapland te zien tussen december en maart, bij voorkeur in open gebieden met weinig lichtvervuiling. Regio’s zoals Kiruna (Zweden), Tromsø (Noorwegen) en Inari (Finland) bieden het meest spectaculaire schouwspel bij weinig licht. In toeristische bestemmingen zoals Rovaniemi kan het nodig zijn om de stad uit te gaan voor een optimaal uitzicht.
  • Waarom het ruimtethema?: Een eindeloos wit deken, dansende lichten aan de nachtelijke hemel, een bevroren natuur, atmosferische stilte en extreme poolomstandigheden.
  • Tip: Pas op voor rendierverkeer! Vooral op landelijke wegen kunnen deze charmante maar onvoorspelbare dieren sneller opduiken dan je GPS. En terwijl je over het ijs loopt, kan de grap “als ik uitglijd, kom ik tot de sterren” werkelijkheid worden.

5. Teide Nationaal Park, Tenerife, Spanje: Het Oppervlak van Mars op de Canarische Eilanden!

Teide Nationaal Park, Tenerife, Spanje

Teide Nationaal Park, Tenerife, Spanje

  • Waar?: Het Teide Nationaal Park bevindt zich in het hart van Tenerife, het grootste van de Canarische Eilanden. De vulkaan Teide, de hoogste top van Spanje met een hoogte van 3.718 meter, staat op de radar van zowel sterrenkijkers als natuurliefhebbers. Je kunt er met de auto in ongeveer 1,5 uur vanaf de noord- of zuidaeropunten van Tenerife komen. Het vervoer op het eiland is goed geregeld, maar sommige paden in het park zijn alleen toegankelijk met een privévoertuig of via georganiseerde tours.
  • Waarom gaan?: Omdat dit een van de meest authentieke plekken in Europa is die het oppervlak van Mars doet herinneren. Roodgloeiende lavavelden, gigantische kraters, door de wind gevormde lavatubes en kale rotsachtige gebieden… Vooral rotsformaties zoals Los Roques de García lijken op het oppervlak van een andere planeet. Vanaf de top van de Teide, wanneer je boven de wolken uit stijgt en naar beneden kijkt, voel je je als een astronaut die uit een ruimtekapsule kijkt. ’s Nachts is deze plek een van de beste sterrenkijkplekken in Europa.
  • Mijn ervaring: Tijdens mijn eerste wandeling in de Teide was de zon op haar hoogtepunt. Het weer leek mild, maar de wind, met een lichte ruimtelijke sensatie, blies zachtjes. De kleur van de aarde was zo roodachtig en geel dat ik in enkele stappen het gevoel kreeg volledig los te staan van de wereld. De stilte was zo intens dat zelfs het geluid van mijn stappen op de stenen weerklonk. En toen… die hemel. Op foto's, zonder enige filter, fonkelden de sterren alsof ze op je af zouden vallen.
  • Let op: Voor wie de top van de Teide wil beklimmen, is het nog steeds noodzakelijk om van tevoren een speciale vergunning te verkrijgen. Het is mogelijk om met de kabelbaan omhoog te gaan, maar als je de laatste 200 meter te voet wilt afleggen, is de vergunning verplicht. Daarnaast zijn er officiële tours voor sterrenkijken in de Teide, zeer populair dankzij de door UNESCO beschermde hemelkwaliteit. Overdag schommelen de temperaturen rond de 20 graden, terwijl ’s nachts tot -5 graden kan dalen. Kleding in lagen is essentieel.
  • Waarom het ruimtethema?: Hoge hoogte, droge lavalandschappen, rotsformaties die lijken te behoren tot andere werelden, en een sterrenhemel die ’s nachts de ruimte vult.
  • Tip: De hoogte kan je hoofd wat duizelig maken, wat men kan beschouwen als een “ruimtelijke verwarring”. Een hoed, zonnebrandcrème en water zijn onmisbaar. Zorg ervoor dat je niet verbrandt als een Marsmannetje!

6. Tabernas Woestijn, Spanje: Het Wilde Westen van Europa (of de Droge Planeet)

  • Waar?: De Tabernas Woestijn ligt in het zuidoosten van Spanje, in de regio Andalusië, op ongeveer 30 km van de stad Almería. Het is heel gemakkelijk bereikbaar, zowel met bussen die vertrekken vanuit Almería als met huurauto’s, tot in het hart van de woestijn. Met andere woorden, je hoeft niet op Elon Musk te wachten om naar Mars te gaan!
  • Waarom gaan?: Omdat dit de enige plek in Europa is waar je een woestijnomgeving kunt ervaren. De Tabernas Woestijn staat ook bekend als het natuurlijke filmplateau; klassieke westerns zoals “The Good, the Bad and the Ugly” en “Once Upon a Time in the West” werden hier opgenomen. Maar wat deze plek echt betovert, zijn de oranje rotsen die schitteren in de zon, de bijna volledig kale heuvels en de droge, gebarsten textuur van de grond, die als een portaal naar een andere planeet lijkt. Vooral in de vroege ochtend of bij zonsondergang, wanneer de schaduwen veranderen, lijkt het alsof je in een sciencefictionfilm belandt.
  • Mijn ervaring: Toen ik voor het eerst in Tabernas aankwam, was het midden in de zomer en wees de thermometer in de auto 41°C aan. Maar net zo indrukwekkend als de hitte was de stilte van de woestijn. Er klonk geen vogelgezang en zelfs geen geritsel van bladeren, want bomen zijn er praktisch niet. Een filmische soundtrack speelde constant in mijn hoofd; ik liep langzaam op het ritme van de noten van Ennio Morricone. Terwijl mijn ogen over de roodachtige grond gleden, dacht ik “Hier zou een NASA-astronautentraining moeten plaatsvinden”. En ja, terwijl ik selfies maakte, voelde ik me als een ruimteverkenner.
  • Let op: Tabernas staat bekend als de droogste regio van Europa. Het is ideaal voor wie een woestijnklimaat in Spanje wil ervaren, hoewel de temperaturen in de zomer extreem kunnen stijgen. In 2025 zijn de traditionele filmstudio’s in dit gebied nog steeds in bedrijf en worden er wandelroutes georganiseerd. Zorg dat je zonnebrandcrème, een hoed en veel water meeneemt. ’s Avonds kan de temperatuur plots dalen, dus een lichte jas kan van pas komen.
  • Waarom het ruimtethema?: Droge, vegetatie-arme terreinen; de textuur van de grond in oranje en bruine tinten; de stilte en het gevoel van eenzaamheid; rotsformaties die doen denken aan het oppervlak van een andere planeet.
  • Tip: Vergeet je cowboyhoed en je speelgoed-laserpistool niet! Misschien kom je niet het spook van Clint Eastwood tegen, maar je zou wel de zon moeten trotseren. En ja, als je te lang in de zon blijft, voel je je misschien als Luke Skywalker op Tatooine!
7. Faeröer-eilanden, Denemarken: Groene Rotsen aan de Rand van de Wereld
  • Waar?: De Faeröer-eilanden bestaan uit 18 vulkanische eilanden die verspreid liggen in de Noord-Atlantische Oceaan, tussen Noorwegen en IJsland. Officieel behoren ze tot Denemarken, en meestal bereik je deze autonome regio via aansluitvluchten vanuit Kopenhagen of Edinburgh. De hoofdstad Tórshavn is misschien wel een van de kleinste, maar ook een van de meest indrukwekkende hoofdsteden ter wereld. Hoewel de luchthaven modern is, is vervoer tussen de eilanden nog grotendeels afhankelijk van veerboten en tunnels.
  • Waarom gaan?: Omdat dit de meest authentieke plek in Europa is waar je het gevoel krijgt aan het einde van de wereld te wandelen. Dramatische kliffen, steile rotsen, een voortdurend veranderende mist en het donderende geluid van de Atlantische Oceaan… Dit is een van de zeldzame plekken waar de natuur zich toont in haar meest rauwe en onbewerkte vorm. Vooral plekken zoals de Gásadalur Waterval, Saksun en de Kallur Vuurtoren op het eiland Kalsoy zijn favoriet bij fotografen en liefhebbers van eenzame natuur.
  • Mijn ervaring: Om Kalsoy te bereiken, nam ik een veerboot en vervolgde ik mijn reis met een minibus over bergwegen. Het aantal schapen dat ik onderweg tegenkwam was zo groot dat ik alleen maar kon glimlachen: er waren meer schapen dan mensen. Toen ik bij de Kallur Vuurtoren aankwam, waaide de wind zo hard dat mijn statief bijna wegvloog. Maar toen ik naar de Atlantische Oceaan keek vanaf die hoogte... voelde het alsof ik niet alleen ver weg was van de aarde, maar ook van mijn eigen gedachten. Uiteindelijk, terwijl ik stil zat, ontmoette ik de blik van een meeuw die leek te zeggen “nog een foto?”
  • Let op: Het weer op de Faeröer-eilanden is zeer wisselvallig. Voor wie zich afvraagt wanneer de Faeröer-eilanden te bezoeken?, is mijn antwoord: tijdens de zomermaanden (juni tot augustus), maar wel met warme kleding. De wind, regen en mist kunnen elke 10 minuten van positie veranderen. De wegen zijn smal en bochtig, dus als je een auto huurt, wees dan extra voorzichtig. Bovendien kan het nodig zijn om vooraf te reserveren voor sommige kleinere eilanden.
  • Waarom het ruimtethema?: De geïsoleerde ligging, omringd door de oceaan, met indrukwekkende rotsoppervlakken, dichte mistlagen, een door de wind uitgesneden geografie en het gevoel urenlang te lopen zonder een enkel menselijk geluid te horen.
  • Tip: De wind kan je haren en hoofd door elkaar waaien, maar de uitzichten zijn zo spectaculair dat ze het delen op Instagram met de hashtag “extraterrestriële selfie” meer dan waard zijn. En ja, af en toe volgen meeuwen je – misschien gewoon om de perfecte foto te maken!

8. Dolomieten, Italië: Een Andere Wereld Tussen Scherpe Rotsen

  • Waar?: De Dolomieten bevinden zich in het noorden van Italië en strekken zich uit over de regio’s Zuid-Tirol, Trentino en Veneto. Dit bergachtige gebied, opgenomen op de Werelderfgoedlijst van UNESCO, is gemakkelijk bereikbaar: je kunt er met de auto of het openbaar vervoer komen vanuit steden als Bozen, Cortina d’Ampezzo en Brunico. De wegen zijn in uitstekende staat en er zijn niet alleen wandelpaden, maar ook routes voor fietsen en klimmen voor natuurliefhebbers.
  • Waarom gaan?: Omdat dit de meest esthetische plek is voor wie een aardse landschap wil zien dat aan de ruimte doet denken. De Dolomieten, met hun scherpe pieken, diepe valleien en, vooral bij zonsondergang, het Enrosadira-effect (wanneer de bergen roze tinten aannemen), lijken op het oppervlak van een andere planeet. Plaatsen zoals Tre Cime di Lavaredo, Seceda en Alpe di Siusi bieden stilte-ervaringen vergelijkbaar met een ruimtestation voor reizigers die in harmonie met de natuur willen zijn.
  • Mijn ervaring: De eerste keer dat ik naar de top van de Tre Cime liep, was in de vroege ochtend, bijna vergezeld door het maanlicht. De sfeer was zo stil dat zelfs mijn ademhaling vreemd klonk. Terwijl de pieken zich tegen de lucht aftekenden, was er niet eens het gezang van een vogel te horen. Toen de zon opkwam, kleurden de bergen langzaam roze, alsof iemand het kleurenpalet had veranderd. Wat ik daar ervoer was niet alleen vrede, maar ook het idee dat “er, voorbij deze wereld, prachtige dingen kunnen bestaan”.
  • Let op: Het weer in de Dolomieten kan snel veranderen. Onder de adviezen voor wandelaars is het belangrijkste: vertrek vroeg in de ochtend en kleed je in lagen. Zelfs in de zomer kunnen de ochtenden fris zijn. Daarnaast is het voor sommige pieken essentieel om de route van tevoren te plannen, want verdwalen in de valleien is een reëel risico. In 2025 behoudt deze regio nog steeds haar rust voor natuurliefhebbers.
  • Waarom het ruimtethema?: Scherpe pieken, dramatische rotsformaties, stilte, lichtspelen die lijken te komen uit een sciencefictionfilm en atmosferische veranderingen door de hoogte.
  • Tip: Probeer eens hard te roepen! Misschien antwoordt de geest van de bergen “Wie is daar?” Of geeft een berggeit je gewoon een spottende blik. Maar pas op, deze geiten zijn aan selfies gewend; soms kunnen ze je in de schaduw laten staan!

9. Wild Atlantic Way, Ierland: Het Venster naar de Oneindigheid van de Oceaan

  • Waar?: De Wild Atlantic Way is een route van ongeveer 2.600 kilometer die zich uitstrekt langs de westkust van Ierland, van Galway tot Donegal. Langs deze route kom je talloze kliffen, baaien, winderige heuvels en ongerepte stranden tegen. Regio’s zoals Cliffs of Moher, Slieve League, Dingle Peninsula en Achill Island zijn absolute musts voor natuurliefhebbers. De route is overwegend in goede staat, al zijn sommige landelijke wegen nog erg smal en bochtig.
  • Waarom gaan?: Omdat dit een van de weinige plekken in Europa is waar je, terwijl je naar de oceaan kijkt, het gevoel krijgt te zweven in een leegte. Het gedreun van de enorme golven van de Atlantische Oceaan die tegen de kliffen beuken, gecombineerd met de grijs-blauwe tinten van de lucht, geeft je het gevoel in een ruimtevacuüm te zijn. Bovendien biedt deze route een unieke reis die de meest geïsoleerde dorpen van Ierland, zijn ongerepte natuur en de rijke Keltische erfgoed samenbrengt.
  • Mijn ervaring: Terwijl ik de zonsondergang bekeek op het Dingle-schiereiland, leek de tijd stil te staan bij de uitgestrektheid van de oceaan voor mij. Ik ging zitten op een oude stenen omheining die alleen met de wind leek te spreken. In de verte knipperde een vuurtoren langzaam, en de enige gedachte die door mijn hoofd ging was: “Als de wereld een boek was, zou deze pagina leeg zijn.”
  • Let op: Het is belangrijk om je accommodatie en vervoer langs de Wild Atlantic Way goed te plannen. Langs de route zijn er tal van B&B’s, maar in de zomer is de vraag hoog. De wind is het hele jaar door aanwezig, en een bezoek tussen april en oktober kan verstandiger zijn. Bovendien zijn er voor wandelliefhebbers lange routes zoals The Burren Way en Kerry Way. Deze route is ook ideaal voor sterrenkijken.
  • Waarom het ruimtethema?: Een oneindig uitzicht op de oceaan, een ongetemde natuur, het gevoel te lopen aan de rand van een klif, de horizon die overgaat in de lucht, en een gevoel van eenzaamheid en vrijheid.
  • Tip: Neem geen paraplu mee, want de wind kan die in een oogwenk naar een andere dimensie blazen. Een waterdichte jas, een winddichte capuchon en een goed paar wandelschoenen zijn je beste metgezellen. En onthoud, hier verliest de wind nooit een discussie; hij wint altijd.

9 Verlaten Plekken in Europa Die Je Het Gevoel Geven Dat Je in de Ruimte Bent – Ze Zullen Je Betoveren

Als je in 2025 nog steeds op zoek bent naar rust, zijn de bestemmingen op deze lijst ontsnappingsroutes die perfect passen bij de geest van deze tijd. Of je nu wandelt in de vulkanische eenzaamheid van IJsland of even stilstaat om de door het noorderlicht verlichte hemel in Lapland te bewonderen, deze 9 plekken zullen je ziel opnieuw verbinden met de stilte. Je hoeft geen astronaut te zijn om te ontsnappen aan het hectische stadsleven, de kunstmatige schermlichten en de drukte; een beetje moed en nieuwsgierigheid volstaan.

Dus, welke route kies je? Als je op zoek bent naar een wandeling in de natuur, zijn de Dolomieten of de Schotse Highlands perfect voor jou. Als je een ijzige en surrealistische ervaring wilt, kijk dan eens naar Svalbard of het Teide Nationaal Park. En als je juist aangetrokken wordt door het gevoel van de oneindigheid van de oceaan, kunnen de Faeröer-eilanden of de Wild Atlantic Way je ziel raken. Voor een visueel meer cinematografisch effect bieden de droge stilte van Tabernas of de lavavelden van de IJslandse Highlands je het gevoel op een andere planeet te zijn.

Nu is het moment om deze plekken te bezoeken, want veel natuurlijke omgevingen veranderen door klimaatverandering, toeristische druk en wereldwijde transformaties. Misschien blijven een paar van deze wonderen over een paar jaar niet meer zoals ze nu zijn. Het is dus de perfecte tijd om te verkennen en de natuur met respect te aanschouwen.

Wat zou jouw favoriete “ruimtebasis” zijn? Misschien is er een plek die niet op deze lijst staat, maar die een galactische indruk op jou heeft achtergelaten. Deel het in de reacties; wie weet is onze volgende avontuur daar!

0 Vind ik leuks
Publicatiedatum: 04 Apr 2025
 |  Auteur: Olivia White

Deel dit bericht

Nog geen reacties.

Reacties